znajdź

czwartek, 2 września 2010

Ostatnie dni Ciennika


Pogoda wydaje się poprawiać, więc tym bardziej zapraszamy na ostatnie dni "Ciennika osobistego". Instalacja będzie działać do godziny 20-tej 8 września.

wtorek, 24 sierpnia 2010

czwartek, 19 sierpnia 2010

8 sierpnia, środek dnia

inauguracja ławek, których wspaniałomyślnie użyczyła nam firma pmo. dziękujemy! (fotografie: kurator)

instalacja instalacji

wróciliśmy po przerwie technicznej. obok zdjęcia z 7 sierpnia z przygotowań. pracuje ekipa firmy pogoart. dla ciekawskich: znajdź szczegół różniący pierwsze i ostatnie zdjęcie.
(fotografie: kurator)

środa, 4 sierpnia 2010

kontakt

olga szymula, koordynatorka:
olga.szymula(ćwir)gmail.com
tel. 601233480
:)
wciąż szukamy wolontariuszy!

poniedziałek, 2 sierpnia 2010

za to dziś

w radiu kampus o 20 na żywo. kurator. 97,1.

kto

ciennik stworzyli:

Adaptacja i dramaturgia: Anka Herbut
Reżyseria: Kuba Kowalski
Aktorzy: Natalia Kalita, Marek Szkoda
Kompozytor: Sławomir Kupczak
Autor implementacji w programie Max/MSP: Paweł Hendrich
Kurator, autor koncepcji: Antoni Beksiak, współpraca: Aleksandra Karlińska (słowo)
Kurator-konsultant „Turning Sounds 6”: Peter Ablinger

Koordynacja: Olga Szymula, Aleksandra Karlińska
Realizacja nagrań głosu: Andrzej Izdebski
Folder: Antoni Beksiak, Aleksandra Karlińska
Grafika: Karolina Płuska
Realizacja: Stowarzyszenie „Turning Sounds”

Podziękowania: Elżbieta Szczepańska-Lange, Marta Sztanka, Beata Feliszewska, dyr. Ewa Kobierska-Maciuszko, Dobroczyńcy, Sponsorzy, Partnerzy, Patroni, Stowarzyszeni, Wolontariusze i wszyscy inni, którzy nam pomogli

piątek, 30 lipca 2010

wernisaż

wernisaż instalacji odbędzie się o 17 w niedzielę 8 sierpnia. na miejscu. zapraszamy!

dziś w pinie (apdejt)

w radiu pin o 14 nadawać będzie reżyser, czyli kuba, i kurator, czyli antoni,
będą w pinie, ale nie wiadomo kiedy, bo to było nagranie, a nie audycja na żywo, jak się okazało. wkrótce apdejt.

wtorek, 27 lipca 2010

w dwójce (radiowej)

dziś około siedemnastej będę opowiadał o cienniku. premierę będą miały fragmenty ścieżki dźwiękowej instalacji.

poniedziałek, 26 lipca 2010

ciennik

U Lindego „chłodnik” (też u Mickiewicza), „chłodnica” i „ciennik”, „cienniczek” oznaczają rozmaite osłony przed słońcem – pierwszy jest bliższy zapożyczonej z włoskiego altanie, drugi zaś parasolowi: „daszek z kitajki lub płótna na prętach rozpięty”. Określeń tych używano też na cienistą aleję, szpaler, namiot, wreszcie, w przypadku chłodnika: zupę, lody, trunek. Ciennikiem ogrodnicy nazywają również specjalną konstrukcję chroniącą sadzonki przed nadmiernym nasłonecznieniem. Unikatowa altana w Dolnym Ogrodzie Biblioteki, w kształcie półsfery z metalowych prętów, zaprojektowana przez Marka Budzyńskiego i Zbigniewa Badowskiego, symbolicznie oddziela od słońca i świata; i światło i bodźce z zewnątrz nieustannie jednak przezierają do środka, ingerując w to, co dzieje się wewnątrz.

środa, 21 lipca 2010

anka herbut o .:cienniku:.

Fryderyk Chopin. Ciennik osobisty to instalacja dźwiękowa utkana z urywków listów i muzyki Chopina poddanych eksperymentalnej aranżacji. To próba powołania do życia przestrzeni mentalnej, jaka wyłania się z jego dzieła - przestrzeni wabiącej dwugłosem słów, przeczuć i melodii.

W ażurowej altanie rozbrzmiewają przebłyski Chopinowskiego ego, jego wewnętrzne rozedrganie, poczucie emigracyjnego tu i pragnienie polskiego tam. Ciennik rozpina się pomiędzy kompulsywną potrzebą drugiego człowieka i poczuciem osaczenia przez obcych, między nieuchwytnością muzyki i namacalnością rzeczywistości, przekleństwem wyobraźni i twardą realnością. Dlatego tak widoczne stają się tu ślady uświadomionego przemijania lub neurastenicznej apatii, z której wybudzić może jedynie cynizm i młodzieńcze poczucie humoru kompozytora, powracające i znikające w urywkach historii, zdarzeń, wspomnień… W pauzach notorycznie rozrzedzających melancholijne Chopinowskie sfumato.

Ta dwoistość słowami i nutami wdrukowana w życiorys Chopina stanowiła temat idealny do rozwinięcia w formule site-specific installation (instalacji ściśle związanej z miejscem jej realizacji), w konsekwencji czego powstała ścieżka dźwiękowa wpleciona w odgłosy wpleciona w odgłosy środowiska miejskiego ogrodu, odzwierciedlająca alogiczny, przypadkowy i epizodyczny bieg rzeczy. Chopin rozpływał się w otaczającej go rzeczywistości i zatapiał we własnych myślach. Zapominał się, zapadał w sen, poruszając się wewnątrz prywatnego imaginarium dźwięków. A gdy próbował się wyjęzyczyć, jego język nierzadko nie wytrzymywał ciężaru myśli i uciekał w abstrakcję muzyki...

aktorzy i reżyser

kuba kowalski (reżyser), natalia kalita i marek szkoda (aktorzy) w altanie.
(fot. dorota murzynowska)